Vincent blogt december 2021

1/12/21 Schrijf ik boven het verslag van een bespreking. Een mooie getallenreeks. Nu nog om 11:12 uur nog even kijken , dan gaat de telling door.  Ik vind dat soort getallenreeksen wel leuk, herken je dat? Bijna kerst dus. We kukelen raar deze kerst in. Lang was er sprake van geruchten dat we een verlengde kerstvakantie zouden krijgen. Tegelijkertijd volgde voortdurend de uitspraak: het onderwijs blijft open. Afgelopen weekend kwam dan toch een onverwachte persconferentie met het nieuws: iedereen naar huis. Maar om dat nu een verlengde vakantie te willen noemen, zoals de media ons wil doen geloven, lijkt me ook niet handig. Veel van jullie zullen deze week nog hard aan het werk zijn geweest met het afnemen van tentamens, het spreken van je mentorklas en het voorbereiden van de mogelijke online lessen na de vakantie. En ook voor de collega’s van de ondersteunende diensten gaat het werk deze week nog gewoon door. 

In dit blog had ik eigenlijk willen schrijven over de foute kersttruiendag en hoe ik de trui van mijn zoon leende (mooi duurzaam). Ook had ik willen schrijven over de inzamelingsacties die er zijn (gelukkig gaat er nog wel iets door). Over de kerstvieringen op de locatie. Over het alternatieve gala op Salland (“kom naar je werk in gala”). Over het nog net even werken in de oude gebouwen in Beilen, omdat we het nieuwe gebouw Volta gaan gebruiken in januari.  
Afscheidsfeestjes van collega’s gaan ook al niet meer door. Wat wel blijft is dat we mensen sterkte wensen met de verhuizing: inpakken en uitpakken. De grootste kater is wel de plotselinge afwezigheid van de leerlingen in de school- als ik even de school inga om spullen op te halen schrik ik toch van het lege gebouw. Een school zonder leerlingen is geen school. Dan is het gewoon een te ruim kantoorgebouw. Het was dus even de knop omzetten het afgelopen weekend: allemaal weer naar huis. Ik ben blij dat we ervoor gekozen hebben om deze week niet alles op te tuigen, maar om het jaar goed af te ronden. De tentamens gaan nog door en we kunnen ons in deze laatste week voorbereiden op ​een eventuele online start in het nieuwe jaar. Nog eventjes dus.

Gelukkig was er bij het uitgeven van de kerstpakketten de gelegenheid om mensen nog te spreken.

Maar straks ​zetten we allemaal de knop om en gaan we genieten van de kerstdagen en het samen- zijn. Een voordeel: de kerstcadeautjes hebben we thuis maar geskipt, nu de winkels dicht zijn. Wat dan overblijft is waar het écht om gaat: het met elkaar zijn en waardevolle tijd doorbrengen met elkaar.

Kerst is het feest van de hoop, van het licht en het nieuwe begin. Ik wens ons allen dat mooie nieuwe begin. Welk geloof je ook hebt, voor iedereen heeft het kerstfeest een magische betekenis. Het is het feest waarin we denken aan elkaar en aan de wereld. Sommige collega’s zijn geveld door corona of herstellende hiervan. We kennen ook allemaal wel iemand die ziek is. Veel sterkte en een voor-spoedig herstel gewenst. Wellicht heb je een dierbare verloren het afgelopen jaar.... dat voelt dan extra zwaar in deze periode. Het licht van Kerstmis verzacht dan hopelijk een beetje.

Dit jaar noem ik in elk blog een boek dat ik gelezen heb. Een kerstboek zou mooi zijn, maar dat heb ik niet gelezen. Mocht je een ander mooi boek in deze vakantie willen lezen, dan raad ik “Ali en Nino” aan van Kurban Said aan. Een vriendin gaf het me onlangs cadeau.
Het is een pakkende roman die zich afspeelt ten tijde van de Eerste Wereldoorlog, op een plek die toen een brandhaard was. Het gaat over het verbinden van verschillende geloven (christelijk en islamitisch). Het is mooi geschreven. Maar bovenal is het een liefdesgeschiedenis van twee mensen die gepassioneerd van elkaar houden.

Ik wens je gezonde, mooie en warme dagen toe en hoop je in het nieuwe jaar weer persoonlijk te zien. 

Alice